Voor al onze collega’s

Op naar 2019

Dat was dan 2018!

December de maand van even stilstaan.
Terugzien en vooruitblikken.
Eenieder moois toewensen samen met hun dierbaren.
Dichtbij klein, verder weg groot, goed samenzijn wensen en hopen.

Ons eerste jaar SAAM*, bevlogen, bewogen en enorm SAAM*

Bevlogen door al die prachtige kinderen met hun eigenheid, creativiteit en diversiteit. Kinderen die SAAM* hun wijsheid laten zien en ploeteren voor de dingen die ze wat moeilijker vinden.
We hadden veel te vieren en te delen, zoals een echte heuse jeugdburgemeester, superspeller, nieuwe leraren, nieuwe directeuren, boekenschrijfsters die in de prijzen vallen, scholen die heel veel jaar bestaan en gebouwen die prijzen voor duurzaamheid krijgen.
Én dan vergeten we nog al die mooie, fijne  schooldagen waar kinderen en collega’s het beste in elkaar los weten te maken.

Bewogen door stevigs waar we SAAM* voor kwamen te staan.
Onze leraren en schoolleiders lieten zich horen over werkdruk, registers, salaris en lerarentekort. Ze gingen staken of maakten een statement. SAAM* lieten we weten dat het beter kan in het onderwijs.
Dit valt echter in het niet bij groot verdriet waar wij voor kwamen te staan.
We hebben in dit jaar van zes ons zo dierbare kinderen afscheid moeten nemen op de Teugelaar, Polderhof en Korenaer. Kansrijke toekomst die zomaar werd afgebroken, dat maakt ons immens verdrietig. En ineens werden we zo onbedoeld het middelpunt van Nationale rouw maar ook van groots troostrijk liefs.  We hebben ook afscheid genomen, soms plotseling, van ouders die nog lang niet gemist kunnen worden.
Gebeurtenissen met een enorme impact op kinderen, teams, onze gemeenschap.

Wat zijn we ook bij verdriet en verlies enorm SAAM*.
Wat een kracht hebben wij mogen ervaren door de steun en verbinding met iedereen om ons heen.  In de professionele intuïtie van onze collega’s die zo krachtig houvast bood.
Wat kan je zeggen als er niets te zeggen is,
Wat kan je doen als er niets aan te doen is,
Dan kan je enorm SAAM* zijn.
Mooie mensen van binnen & buiten SAAM*
Bedankt voor alle steun en medeleven !

Op naar 2019! 

Dag van de leraar SAAM* 5 oktober 2018

Vorig jaar op deze dag hadden we een eerste grote gezamenlijke studiedag van toen nog OOG en SKBO voor ogen. Dat liep anders. Velen van jullie gingen met zo’n 60.000 collega’s STAAN voor krachtig leraarschap en het daarbij passende salaris in een goede werkcontext. En terecht. Kinderen hebben recht op goed onderwijs. Dat wordt gemaakt door jullie. Daar ligt onze gezamenlijke opdracht en verantwoordelijkheid. En gelukkig kunnen we daarbij rekenen op fantastische ondersteuners, collega’s KANtoor.

Vandaag zijn we op deze dag SAAM*.

En met zovelen. En zelf gekozen. Want lieve collega’s de vraag moet niet zijn of een studiedag verplicht is of niet. De vraag moet zijn of jij er wilt zijn. Jij bent zelf eigenaar van je eigen leren. We zijn wel samen verantwoordelijk voor de professionele ontwikkeling van ons onderwijs, van alle betrokkenen daarbij. Prachtig dat jullie er zijn. Ook dit is demonstration of mastery. We laten zien wie we zijn en leggen open en transparant verantwoording af over de dingen die we doen. Wij zijn trots op jullie. Trots op het feit dat ook nu weer onze eigen leraren deze dag van de leraar voor ons organiseerden. Trots op SAAM*. Op ons. Op waar we na onze eerste negen maanden samen al staan. En ja…. Dat ging niet zonder slag of stoot. En een boel kan nog beter én misschien wel blijer. Nu, daar gaan we het bij deze opening eens fijn niet over hebben.

Wij zijn SAAM*. Door de overgrote meerderheid van stemmers is die naam gekozen. Het zal jullie wellicht niet verbazen dat Sandra en ik eigenlijk de voorkeur hadden voor Spiek scholen. Dat je ieder noodzakelijk beleidsstukje dan gewoon fijn spiekbrief had kunnen noemen….. maar lieve collega’s wat zijn we blij met SAAM* scholen. Wat heeft SAAM* een indrukwekkende betekenis gekregen sinds het hartverscheurende leed dat kinderen, ouders, De Korenaer, onze gemeenschap 20 september is overkomen.

Wat een SAAM* hebben we mogen ervaren. Over a tone of decency and trust gesproken. Respect tot in het merg voelbaar. Het vertrouwen in onze professionals die er in rechtstreeks contact met kinderen en getroffen ouders, zo konden zijn is huizenhoog gegroeid. En jullie hier. Wij hier allemaal. Het is zo commitment to the entire school gebleken. We hebben ons zo verbonden geweten. Het was zo onze gezamenlijke SAAM* verantwoordelijkheid om te doen wat we nog nooit hadden gedaan. Niet te weten wat te zeggen. Dan is er SAAM*. En hoe. Een hele grote dank voor jullie verbondenheid op al die verschillende manieren. Team Korenaer nam al afscheid van Fleur en Kris en neemt vandaag afscheid van Liva en Dana. Zij weten zich door jullie gedragen. En wij ook.

SAAM* dus.

Dat is ook samen leren. Het samen eens zijn. En vooral ook oneens. Democracy and equity. Wij waarderen diversiteit. Afgelopen weken hadden we geen protocol, geen passend draaiboek en geen handelingsplan. Op zo’n ongeluk waren we echt niet voorbereid. We vonden antwoorden in DOEN, vanuit ons hart, in verbinding met elkaar. Eenieder deed waar hij goed in is. Een tetterende WhatsApp groep bleek voldoende houvast te bieden. Professionele intuïtie, dat is wat het is. Wij gunnen iedere professional dat hij daar op durft te varen. Vertrouwen én retetrots zijn op de kwaliteit van de ander – Sandra in de bloemen zetten -. Weet je talent én dat van de ander. Binnen SAAM* gaan we voor wie het weet moet het zeggen.  Vandaag zijn dat de nodige van onze collega’s die dat gaan doen. Hoe mooi is dat, wat een talent hebben we SAAM*. En we laten ons natuurlijk ook graag inspireren door wijsneuzen van buiten. En straks weer door de nieuwe inspirerende leerervaringen van al onze collega’s die de scholen in USA gaan bezoeken. Volg hen op Connectedwithces.nl !

Jolijn, Inez, Marly, Alice, Erik, Kees, Joris, Sabine dikke dank de organisatie van deze dag. En Justine die vooral niet genoemd wil worden én dus met erg veel nadruk: DANK! Voor jullie staat hier een bloemetje klaar.

Het is nu aan ons om er vooral ook zelf iets moois van te maken.

Lieve mensen. Leve de dag van de leraar. Geniet van je workshops, geniet van jullie onderlinge ontmoeting.

Maak SAAM*!

Nieuwjaarstoespraak januari 2015

IMG_4700

SKBO IN 2015
Beste mensen,
Van harte welkom! Mooi dat jullie er allemaal zijn! Het maakt het weer starten, na een hopelijk voor jullie fijne vakantie, een heel stuk gemakkelijker: er samen zijn!

Nu de opening van het SKBO kalenderjaar.
Er was een jaar dat we de basis op orde maakten. Toen het jaar dat we onze ambities in beeld brachten. We stelden een jaar “zorg voor elkaar” centraal. En we investeerden voorbije jaar flink in “kwaliteit door onze eenheid in onze verscheidenheid”. En wat was dat met regelmaat een feestje het voorbije jaar. Want heterogeniteit van onze scholen, en van jullie kwaliteiten is en blijft een prachtige bron. Waardoor onderling afstemmen, het leren van en met elkaar mooie vormen heeft gekend. Met wat mij betreft als hoogtepunten bijvoorbeeld onze gezamenlijke studiedag in oktober, de wijze waarop de collega’s die in Amerika waren hun leren inzichtelijk én operationeel maken. Die blijvende professionele ontwikkeling. Ik ben er trots op; en oh ’t is zo belangrijk. Want kinderen hebben gewoon recht op goed onderwijs; en dat, dat maken jullie!

SKBO realiseert het best mogelijke onderwijs voor kinderen op dertien katholieke basisscholen in de gemeente Oss. Dat doen we Samen. Het Kind is daarbij uitgangspunt van ons handelen. Daarom zijn we steeds in Beweging met een open blik naar de Omgeving. Ook in 2015.

Jullie hoorden het mij dit de voorbije jaren meermaals uitspreken (zelfs vanaf een schommel in de speeltuin). Het is de missie van SKBO. We stelden die zo’n drieënhalf jaar geleden vast nadat we samen met jullie inhoud gaven aan de letters S K B O. Het daarbij horende strategisch beleid vormde de basis onder vier jaar schoolplan zoals jullie die binnen jullie scholen hebben opgesteld.

2015 het jaar van pas op de plaats ligt voor ons.
Pas op de plaats. Op weg naar een nieuw kompas.
Let wel: een surplace is een pas op de plaats die je zonder beweging niet kunt maken.
We nemen de ruimte om hernieuwde focus op de toekomst te maken. Met welk perspectief voor ogen maken we onze prachtige verantwoordelijkheid, goed onderwijs voor kinderen in de gemeente Oss, waar? We stellen in 2015 onze strategie / visie op onderwijs, school, ondersteuning en opvang op.
Kortom: we zetten de schoolplanperiode 2016 – 2020 neer.
Wie zijn wij?
Waar gaan we voor?
Hoe doen we dat?
Waar zie je dat aan?

Ik vertelde het al in het welkomstfilmpje bij de SKBO studiedag: dat begon voor mij dus met het uitschrijven van een spontane prijsvraag naar een alternatief woord voor Strategisch Beleidsplan. Onder andere via Twitter & FB kwamen veel en gave reacties binnen!
Het is LeidRaad geworden; met dank aan Marije Boot zo’n twitteraar. Aan haar ben ik dus de prijs verschuldigd > iets lekkers koken.
Krachtige korte naam die meteen duidelijk maakt wat het is: onze LeidRaad. Zoiets als:

  • Onze leidende principes verbinden
  • Een draad waarlangs we ons leiden, waarmee / waardoor we de weg vinden. Leidraad betekent ook iets waardoor je je gedrag laat bepalen.
  • Wat te denken van “ineen gedraaide vezels” > betekenis die draad ook krijgt.
  • Raad erin met een hoofdletter: dat staat voor een aanbeveling, advies > onze aanbeveling/ons advies aan elkaar > zoiets als: hier zijn wij van.
  • Raad kan ook zorg betekenen; en laten wij binnen SKBO nu ook zijn van zorg voor elkaar
  • Raad is ook nog een clubje mensen.
  • Tja en dan als laatste dat Lei, ook nog eens een voornaam voor jongens én meisjes kan zijn, een beekje in Brabant is, en vertaald wordt als een schrijfplank, is mooi meegenomen.

LeidRaad SKBO, een veelzeggende naam dus. Maar het draait bovenal om die veelzeggende inhoud die we vanaf nu samen, met velen gaan maken. Met kinderen natuurlijk, met jullie vanzelfsprekend (als individu, als team en/of kleinere teams als IB, TC, BOCO etc), de ouder, de wijkagent, de wethouder, onze conciërge, de collega kinderopvang en in het VO, de pabo, de toezichthouder, de baas van ’n Oss bedrijf, de hoofdinspecteur. En uh oud collega’s die hier zijn: laat je horen.
Hoe gaan we dat doen (let wel details volgen later). Voor nu even de grote lijn: we gaan tussen nu en maart met vier thema’s steeds twee weken aan de slag. Denk aan van “focus op de verdere toekomst: hoe ziet de wereld onze omgeving er uit”, tot “wat betekent dat voor jou voor de inhoud van je onderwijs in jouw groep”.

Op een website > zie www.LeidRaadSKBO.nl. gaan we de input verzamelen. Een Twitteraccount maakt het mogelijk om snel ‘in den lande’ input op te halen. We gaan vanzelfsprekend in gesprek en we maken zichtbaar wat we doen. We geven vorm aan onze inhoud. We kozen daarvoor de kubussen uit ons logo (jullie weten hopelijk nog dat die vierkantjes onze scholen zijn). Sandra maakte me attent op het spel Minecraft wat zoveel kinderen op de computer spelen: je moet bouwen, een visie op je wereld bestaat volledig uit kubussen. Monique beschreef zo mooi: SKBO kubus, als driedimensionaal strategisch kader om ervoor te zorgen dat het niet enkel bij woorden blijft maar de voorgenomen verandering  in perspectief plaatst…richting geeft, we er samen mee kunnen bouwen. En dat beste mensen, die kubus, maakt meteen duidelijk dat de LeidRaad van SKBO maximaal 5 onderdelen gaat bevatten (één van de zijde van de kubus bevat ons logo, de andere….).
Kleine kubussen hingen al in menig kerstboom. Vanaf deze week, deze grote > in iedere school eentje. We kunnen er letterlijk op inventariseren.

Ik hoop van harte dat jullie een touw aan onze leidraad vast kunnen knopen. En nog meer hoop ik dat je jezelf er aan verbindt. Ik verwacht dat eigenlijk gewoon van jullie. Maak van de Leidraad van SKBO dé basis onder jullie schoolplan. Daar, in je school geef jij immers betekenis aan jouw professionele verantwoordelijkheid.

Laten we reuring maken mensen.
En uh in dat verband, gewoon een week later dan overeengekomen kopieerapparaten laten bezorgen in onze scholen, met al het gedoe wat daar weer mee samenhangt: het had zo maar een geplande actie van mij kunnen zijn… (sorry, meen ik in dit geval niet hoor)

Laten we rap een goed glas drinken op elkaars gezondheid, op ons!
Maar niet voordat ik, conform traditie, met een uitspraak van Loesje van deze week eindig:
“Volgens mij wordt dit een heel goed jaar”
En oké voor 2015 als zeer passende toegift:
“Geef je mening vleugels”

IMG_4721

LeidRaad SKBO > samen onderweg naar 2020

Dag van de leraar 3 oktober 2014

Onder het motto Kwaliteit door eenheid in verscheidenheid hadden collega’s SKBO hun studiedag verspreid over verschillende van onze scholen. Dus…
Mijn ’traditionele’  openingsspeech werd er één op film geïntegreerd in de trailer van Alphabet, de onderwijsfilm.

Opening Studiedag SKBO

Nieuwjaarstoespraak januari 2014

Beste mensen,
Van harte welkom bij onze gezamenlijke SKBO opening van dit nieuwe kalenderjaar. Mooi dat jullie er allemaal zijn! Onze ietwat saaie vergaderzaal… zou er altijd zo wel uit mogen zien.

Vorig jaar rond deze tijd beweerde ik dat 13 een gelukkig getal was, ook wel omschreven als een bepaald soort positief getal (bron Wikipedia) dus… mag ik hopen dat jullie samen met de mensen die jullie lief zijn 2013 goed hebben afgerond  en bovenal elkaar de mooie dingen hebben toegewenst voor 2014.
Nu de opening van het SKBO kalenderjaar.
Er was een jaar dat we de basis op orde maakten. Toen het jaar dat we onze ambities in beeld brachten.  Het voorbije jaar stond zorg voor elkaar centraal. En potdomme wat hebben jullie er steeds iets moois van gemaakt. En wat hoop ik dat jullie trots zijn op jullie professionaliteit; ik in ieder geval wel. Die professionaliteit én de blijvende ontwikkeling ervan, is superbelangrijk. Want eerlijk is eerlijk. Kinderen hebben gewoon recht op goed onderwijs; en dat, dat maken jullie!

SKBO realiseert het best mogelijke onderwijs voor kinderen op dertien katholieke basisscholen in de gemeente Oss. Dat doen we Samen. Het Kind is daarbij uitgangspunt van ons handelen. Daarom zijn we steeds in Beweging met een open blik naar de Omgeving. Ook in 2014. 

In verhalen is veertien vaak het aantal jaren waarin een bepaalde cyclus wordt afgewerkt. Een voorbeeld is het Bijbelse verhaal waarin zeven ‘vette jaren’ worden gevolgd door zeven ‘magere jaren’. Nu ik beslis bij dezen dat we de zeven magere jaren hebben gehad: en nu dus voor de zeven vette jaren gaan. Kan me niet voorstellen dat jullie het daar niet mee eens zullen zijn.

Dat is mooi: als we het eens zijn. Maar het is eigenlijk nog mooier als we het gewoon soms niet eens zijn. Graag fijn met open vizier. Met eenzelfde vertrouwen in elkaar én in elkaars professionaliteit én goede bedoelingen ook eens oneens zijn. Zo zullen jullie mij niet snel betrappen op uitspraken: fijn allemaal de neuzen dezelfde kant op. En iemand die stelt ik behandel alle kinderen gelijk gaat m.i.  voorbij aan de wezenlijke heterogeniteit die we juist zouden moeten koesteren.  En dat ligt ook wel wat onder het jaarthema wat we voor 2014 kozen.

Kwaliteit door eenheid in verscheidenheid.

Gisterenavond, bij het schrijven van dit stukse, kreeg ik er bijna spijt van. Online als ik ben, klopte ik “eenheid in verscheidenheid” in de google zoek balk. Naast dat ik weer even wat leerde (wat ik vast had moeten weten eigenlijk), namelijk dat in varietate concordia – vaak vertaald in “In verscheidenheid verenigd” – het motto is van de Europese Unie. En ik erachter kwam dat het één van de vijf verworvenheden is van ons koninkrijk. Waarvan we het 200 jarig bestaan deze jaren vieren (in 2015 dus eenheid in verscheidenheid).  Moest ik ontdekken dat het zo’n beetje de meest platgetreden titel is van allerlei type beleidsstukken, visiedocumenten, wetsteksten zelfs, strategische beleidsplannen en noem maar op. Pffff… gaan we met onze originaliteit…
Dus snel. Naar de ac
hterliggende hele goede intenties (en ja hoor ook daarom dus een veel gekozen titel).
“Kwaliteit door eenheid in verscheidenheid”; onze onderscheiden onderwijsconcepten & inhoudelijke specialisaties maken we dit jaar meer expliciet. We gaan voor SKBO als sterk merk waarbinnen eigen keuzes van de school én hopelijk ook binnen de school volop ruimte hebben; kleur bekennen, erkennen en SKBO kleur geven.
We gingen vorig jaar met collega’s van al onze scholen op reis. We gingen weer naar de bron; the Coalition of Essential schools. De 10 principes van essentieel leren vormen voor SKBO de spiegel om te reflecteren op ons onderwijs, onze onderwijskwaliteit. En ik gun eens een echte reis in zijn eigen opvattingen.
Wat je zegt bent je immers zelf, wat je ziet construeer je zelf. Én daar mag het van mij over gaan: Ben je wat je zegt: denken is doen, praten is niet zeggen maar zijn!De rode draad in al de reflecties van jullie collega’s vormde het zijn van leraar. Leraar zijn in je zijn. Authentieke passie voor je vak: betekenisrijk zijn in de ontwikkeling van kinderen. In de klas: daar gebeurt het! De leraar is directeur van zijn klas. De leraar voert geen onderwijs uit. De leraar maakt onderwijs.

Maak mooi onderwijs: doe dat niet voor de inspectie, doe dat niet voor SKBO (nogmaals dat zijn wij samen) doe dat voor het goede onderwijs voor kinderen.

Heb ajb vertrouwen in kinderen. In hun kunnen. In hun leerprogramma. Heb vertrouwen in elkaar. Laat onderwijs zo zijn. Kijken naar kinderen mensen. Uitdagingen genoeg. Reis rond in je eigen opvattingen. Spreek ze uit. Wat je zegt ben jezelf. En beter nog: wie het weet moet het zeggen; dan deel je leiderschap.
Zijn wat je zegt. Daarin zit de kracht van kwaliteit. Ook onderwijskwaliteit. En dat kan er echt heel verschillend uitzien. Ja dus eenheid in die verscheidenheid.
Verbeter fijn de wereld begin bij jezelf.
Ik eindig vol overtuiging wederom met een uitspraak van Loesje deze week > tijd voor nieuwe vakken op school… lef….inspiratie…vrijheid…

Maak ze mensen die lessen. Maak ze in 2014!

Dag van de leraar 4 oktober 2013

Kijk sta hier met mijn Ipad, speech niet meer van papier. Want uh Arjan heeft als contracteringsafspraak voor 2013  dat het Directieteam papierloos vergadert. Nu, ik help hem natuurlijk graag richting het waarmaken van dat papierloze resultaat. En verder is ICT binnen SKBO helemaal geen ‘gevoelig dossier’; we kijken immers terug op een vlekkeloze migratie naar Office 365 als mail en werkomgeving… pff… ook toen is weer gebleken – alle mooie spullen ten spijt – het draait maar om één ding: is er hier draadloos internet, heb ik verbinding. Laat dat nu ook insteek van vandaag zijn. De verbinding, het onzichtbare daarvan, zichtbaar maken.

  • Potdomme wat is het toch mooi om hier in Berghem met jullie allen samen te mogen zijn!
  • En wat hoop ik toch dat jullie met mij hartstikke blij zijn op Nora, onze collega’s die dit vandaag hier voor ons mogelijk hebben gemaakt
  • Wat is het toch geweldig om in het onderwijs te mogen werken. Dat we ook vandaag ons maar vooral geïnspireerd weten door de kinderen waarvoor we betekenisvol mogen zijn. Ben de laatste weken bezig met een rondje scholen, nog niet bij iedereen geweest. Maar oh wat is het genieten om samen met een vierjarige weer ns efkes Picolo te spelen, te zien hoe ouders die met kun kind in de klas mogen werken, gewoon compleet zelf los gaan op de puzzels en digibord, te kijken naar hoe jullie op prachtige zachte rustige geduldige toon spreken met onze kinderen, collega’s van de ene school in de andere school te treffen. Voel me bevoorrecht dat dat voor mij zichtbaar is.
  • Toen ik gisteravond op d’n Twittert vroeg: stel je hebt je 400 collega’s voor je neus staan op de dag van de leraar: wat zeg je dan tegen hen,  kwam reactie van één van de SKBO ouders, zij gebruikte de 140 tekens om te schijven: de middelmatige leraar vertelt, de goede leraar verklaart, de betere leraar toont aan en de ware leraar die inspireert.
  • Wat gun ik ons dat wij elkaar inspireren vandaag. En ook dat je voor jezelf eruit haalt wat er voor jou in zit.
  • Wat gun ik ons dat we zien hoe verschillend we allemaal zijn en dat we juist daarvan een heleboel kunnen leren.
  • Wat gun ik ons dat we ook richting het thema van 2014 : eenheid in verscheidenheid onze onderscheidende én verbindende kwaliteiten over het voetlicht weten te brengen.
  • Laten we er vandaag mee beginnen. Gun ons dat we het onzichtbare zichtbaar gaan maken én dat we inderdaad onze waarden onder ons goed onderwijs weten te expliciteren.

Toen ik dacht aan deze studiedag en ik wist dat ik iets mocht zeggen bedacht ik in ’n split second ik koop voor iedereen een Karabijn in SKBO blauw. Dit zou zomaar eens een prima symbool, tastbaar souvenirtje kunnen zijn van de inhoud van deze dag en waar wij binnen onze dertien scholen verbonden en los van elkaar samen waarmaken waar SKBO voor staat.
Deze karabijn is een ogenschijnlijk eenvoudig gebruiksvoorwerp dat verbinding met andere voorwerpen tot stand brengt en daarmee een licht maar stevig geheel vormt.
Je vormt als het ware een nieuwe gezamenlijkheid of een nieuwe omgeving vol kostbaarheden die je niet kwijt wilt raken, zaken waaraan je je verbonden wilt voelen.  Je kunt eens aanhaken bij de ander waarmee je jezelf verbonden weet. Ook loskoppelen als je welbewust een andere afweging wilt maken. Binnen het geheel moet er vooral ook voldoende ruimte zijn om vanuit verbondenheid bewegingsvrijheid te ervaren. Dat kleine klepje biedt de zekerheid dat de verbinding niet onbedoeld losschiet. Haak vandaag vooral aan op de inhoud van de dag van de leraar, verbind je aan het Ces gedachtengoed, koppel je aan je collega’s, van eigen en andere school,  sluit je aan bij wat betekenisrijk voor je is. Laat de ander zich verbonden weten aan jouw professionaliteit én persoonlijkheid.

Geniet van vandaag! Ben blij op wat er is en wat komen gaat.

DANKJULLIEWEL!

Nieuwjaarstoespraak januari 2013

Beste mensen,

Van harte welkom bij onze gezamenlijke SKBO opening van dit nieuwe kalenderjaar. Mooi dat jullie er allemaal zijn! Fijn dat we welkom zijn op de Korenaer. Hoop ook nu weer dat jullie samen met de mensen die jullie lief zijn 2012 goed hebben afgerond en bovenal elkaar de mooie dingen hebben toegewenst voor 2013. Van mij vandaag geen vergezichten; ik houd het dichtbij.

Er was een jaar dat we de basis op orde brachten én hoe! Toen was er het jaar dat we onze ambities in beeld brachten én hoe!  Ben echt trots op de collega’s van SKBO. En nu komt er het jaar dat we “Zorg voor elkaar” als uitgangspunt nemen maar hoe?; kalenderjaar 2013.  Laten we van 2013 gewoon niet het jaar maken van Twaalf ambachten en Dertien ongelukken en al helemaal niet eentje van Dertien in een dozijn. En al is voor veel bij gelovigen onder ons 13 een ongeluksgetal (> stoel dertien komt je niet tegen in een vliegtuig en in de formule 1 wordt startnummer 13 niet gebruikt) Wikipedia leerde mij dat 13 een gelukkig getal is; ook wel omschreven als een bepaald soort positief getal; voor de rekenexperts onder ons:

  • Neem de afzonderlijke cijfers en kwadrateer deze,
  • Tel de kwadraten daarna op, je krijgt een nieuw getal,
  • Herhaal deze procedure totdat je een getal krijgt van één cijfer,
  • Is dit cijfer 1, dan was je oorspronkelijke getal een gelukkig getal.

Nu en dat is dertien dus; verdere uitleg kun je krijgen bij de borrel. Zo’n feit neem ik graag ook als een houvast om er allereest thuis (en jullie hopelijk ook) en graag ook met elkaar een gelukkig SKBO jaar van te maken. Want SKBO dat zijn wij, wat je zegt ben je zelf.

Kinderen hebben recht op goed onderwijs.
SKBO realiseert het best mogelijke onderwijs voor kinderen op dertien katholieke basisscholen in de gemeente Oss. Dat doen we Samen. Het Kind is daarbij uitgangspunt van ons handelen. Daarom zijn we steeds in Beweging met een open blik naar de Omgeving. Ook in 2013.

2013  “Zorg voor elkaar” als uitgangspunt. Heb er zo eens wat meer over gelezen en me laten inspireren door een Deense filosoof met een onuitspreekbare naam, daar waag ik met niet aan, ik zorg voor mezelf zal ik maar zeggen….
Zorg bestaat bij de gratie van relatie. Je hebt immers steeds iets van het leven van een ander in je hand. Als we met elkaar verkeren lopen we vooruit op de goedheid van de ander, rekenen we erop dat de ander dat vertrouwen niet beschaamd. Dit fundamenteel vertrouwen draagt ons menselijk bestaan. Daar hebben we geen gebod of empathische uitblinkers voor nodig. Dat zit in alle mensen ingebakken en nergens wordt dat meer zichtbaar dan in het onderwijs.

Ik koos ervoor de jaarwisseling samen met Geert-Jan behoorlijk stilletjes in het Zeeuwse land door te brengen.  2012 was voor mij, persoonlijk, een jaar dat ik erg graag wilde afsluiten. In die dagen ben ik heerlijk ‘verloren’ gelopen in de verhalen van voor mij bijna allemaal onbekende mensen. Via één van mijn volgers op Twitter werd ik namelijk attent gemaakt op project #mijnmoment; verhalen van mensen die gevraagd waren hun moment van 2012 op te tekenen. In een verhaal werd prachtig beschreven hoe iemand ieder jaar een jaarwoord voor zichzelf kiest en ik besloot dat zelf ook te gaan doen.  Uit een ander verhaal heb ik mijn jaarwoord voor 2013 ‘gejat’ te weten Weloverwogen Saaiheid (ja het zijn twee woorden maar ik kleur graag wat buiten de lijntjes dus twee woorden).  En daarbij besloot ik ook #mijnmoment niet achteraf te gaan optekenen maar vooraf te gaan maken. En dat gun ik jullie, ons eigenlijk ook; het kiezen van een jaarwoord het gaan maken van jouw moment.

Weloverwogen saaiheid hoe mooi past dat bij Zorg voor elkaar. Het voor elkaar hebben, genieten van het kleine, dicht bij je zelf je blijven, het kleine groots maken en het grote eens wat kleiner.

Natuurlijk gaat het bij “zorg voor elkaar” ook om het voor elkaar hebben van onze leerlingenzorg, zorg voor leerlingen om zo voor hen passend onderwijs mogelijk te maken. Handelen vanuit de kern van ons vak, het hart van onze professie, minder is meer, durven kiezen voor diepgang boven omvang, ruimte maken en inrichten om het wezenlijke debat over de kern van mooi én goed onderwijs te voeren; eens wat minder vanuit externe kaders maar vanuit je eigen binnenste, waarvoor je wil staan als stevige professional. Het echt zien van het kind en je eigen onderwijs.

Zorg voor elkaar betekent ook dat we invulling blijven geven aan letterlijke en figuurlijke veiligheid voor onze leerlingen en voor elkaar. Daar moet ook ons personeelsbeleid en onze kwaliteitszorg van getuigen. We moeten elkaar goed in het snoetje houden en vanuit het vertrouwen waar ik eerder naar verwees het elkaar zeggen.

SKBO dat zijn wij, wat je zegt ben je zelf.
Je kunt pas goed voor een ander zorgen als je ook goed voor jezelf zorgt.
SKBO dat zijn wij, wat je zorgt ben je zelf.

Ga enorm graag met jullie staan voor een steengoed  SKBO jaar waarbinnen we ruimte maken voor de genoemde dialoog. Ben graag getuige van jullie moment of momenten en zal waar mogelijk ook mijn moment met jullie delen en hopelijk gaan we ook voor gezamenlijke momenten.

Dag Van de Leraar 5 oktober 2012

STUDIEDAG SKBO 5 oktober 2012… 5 minuten voor Edith

 WELKOM

  • Welkom aan alle fijne SKBO mensen; wat gaaf dat jullie er zijn.
  • Welkom Arjan, directeur Sterrebos, nieuw in ons midden: Arjan > dit is ook SKBO!
  • En natuurlijk speciaal welkom aan die collega’s van binnen en buiten SKBO die ons vandaag weer een stukkie wijzer maken
  • Heel bijzonder welkom aan onze collega’s  Karlijn, Inge, Hans en Frank; zij hebben zich uitgedaagd geweten, zij hebben de hele stevige handschoen opgepakt deze GROTE studiedag, te organiseren. Super trots op jullie! Jullie hebben je best enorm gedaan, nu is het aan ons om er iets moois mee te doen! Benieuwd wie na vandaag staat te trappelen het stokje van jullie over te nemen. En uh… dank voor de 5 minuten…
  • En eerlijk is eerlijk als je een opening als die van zo dadelijk geregeld hebt…is vijf minuten BosOss eigenlijk al te veel.

Efkes dan toch
SKBO realiseert het best mogelijke onderwijs voor kinderen op dertien katholieke basisscholen in de gemeente Oss. Dat doen we Samen. Het Kind is daarbij uitgangspunt van ons handelen. Daarom zijn we steeds in Beweging met een open blik naar de Omgeving.
Dat we de dingen Samen doen is niet enkel op een dag als deze duidelijk. Krachtig samenwerkende teams, binnen en tussen onze scholen, met onze beleidsmedewerkers en met andere organisaties zoals de kinderopvang. We vieren mooie kleine en grote feestjes met elkaar en ook in verdriet blijken we samen te kunnen zijn.
Het Kind centraal…wat een inspiratiebron dat kind, wat prachtig dat zij jullie professionaliteit mogen genieten en oh wat kunnen we stiekempjes veel van hen leren. Gun ons dat wij steeds meer met elkaar werken zoals we ook met hen werken. Oog voor verschil, zelfs koesteren ervan, benoemen wat krachtig is, een podium geven aan ieder kind, en niet van ieder kind hetzelfde verlangen, lekker helder zijn over wat we willen bereiken en over wat beter kan. In de klas krijgen jullie dat prima voor elkaar… elders dan toch ook?
Daarom zijn we steeds in Beweging. Ontwikkeling is immers beweging. Leren is immers beweging. En wij, wij anticiperen daarop. Misschien kunnen we elkaar wat gaan helpen door beweging iets minder te interpreteren als doen en veranderen en wat vaker ook te zien als denken en reflecteren….en voor wie in de letterlijke zin te weinig beweegt – ik behoor tot die club – fijn bewegen met kinderen….
De open blik naar de omgeving maak je in je eigen school, in de klas van je collega, in de contacten met ouders, in samenwerking met andere scholen, met mensen die ook werken voor het welbevinden van kinderen, in afstemmen op maatschappelijke ontwikkelingen, in het steeds meer naar buiten treden met wie we zijn.

Heb de voorbije weken mooie gesprekken gevoerd over jullie prestaties met alle managementteams in alle scholen. Potdomme wat wordt er veel moois gemaakt. Kom graag snel weer, want het primaire proces is ook wat mij drijft.

Geniet van vandaag! Ben blij op wat er is en wat komen gaat.

DANKJULLIEWEL!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.